Tekrar bi film festivali tekrardan ben! Bu benim katılacağım 2. Filmekimi, bu nedenle oldukça heyecanlıyım. Ayrıca, nisan ayındaki İstanbul Film Festivali sonrası pek de film izleyemez oldum ve filmlerle aram biraz açıldı. Sanırım bunda biraz da sinemada film izlemeye daha çok alışmış olmam etkili olmuş olabilir. Artık eskisi kadar evde film izlemeyi sevmiyorum sanırım çünkü zorlanıyorum.

Heyecanlıyım çünkü festivalde film izlemeyi baya özledim. Belki normalde açıp izlemek aklıma gelmeyecek birçok yönetmenin filmini kısa bir sürede kalabalık salonlarda festival coşkusuyla izleyecek olmam beni heyecanlandırıyor. Tabii bunda Filmekimi’ne amacı ve bakış açısı da etkili oluyor.

Peki, nedir Filmekimi’nin bakış açısı? Farkı nedir İstanbul Film Festivali’nden? Bu soruya kendi gözümden cevap vereceğim elbette. İFF benim gözümde bir keşif festivali, yılın yeni filmlerini, ilk filmini yapan yönetmenleri, yenilikçi çalışmaları ve birçok farklı kategoriyi izlemenin tam adresi. Filmekimi’nin çizgisi ise yılın ses getiren filmlerini izlemek için ideal. Tabii yılın en ses getiren ve en iyilerinin filmleri izlemenin fırsatını elde edebiliyor olmanın heyecanı çok yüksek. Şimdi oturup şeyi düşünmek kolay, Filmekimi, İFF’den daha güzel bir festival. Ben bu düşünceye kesinlikle karşı çıkarım. İkisinin de tadı apayrı. Hayatın size sunduklarını oldukları gibi kabul etmekte fayda var. Eğer her zaman en iyisine ayıracak vaktiniz varsa o tabii ki başka. Ben İFF’de yeni şeyler arayışında olmanın, Filmekimi’nde ise yılın dikkat çeken işlerini seviyorum. Festival dediğin şey güzel işte çok kurcalamamak lazım :)

Filmleri Seçme Sürecim 🚀

Artık katıldığım 4. film festivali olduğundan artık festivalden beklentilerim neler, benim için nasıl daha keyifli bir festival olur üzerine baya bir deneyimim oldu. Artık bazı kurallarım var:

• Anadolu yakasında oturan biri olarak eğer inanılmaz beklediğim bir film değilse Avrupa yakasında film izlemek pek değmiyor gidip gelmeye.
• Bir günde 3 film gibi tempo mümkünse olmamalı. Eğer olacaksa hepsi aynı yerde olsun ki gidip başka sinemaya gitmekle uğraşılmamalı.
• Filmlerin ne kadar sürdüğünü ve üst üste filme gidilecekse ne kadar boş vakit olacak 2 film arasında olduğunu hesaplamak gerekiyor. Filmin başında 10 dakika reklam gösterimini de hesaba katmak lazım.
• 3 saate varan filmlerden uzak durulmalı. Zaten filmlerde ara verilmediğinden bir oturuşta 3 saatlik film izlemek asla kolay bir şey değil.
• 21:30’da başlayan film seanslarından uzak durmak. Bu sefer hiç 21:30 seansında film izlemedim ve benim için daha keyifli oldu festival. Filmden 12’ye yakın bir saatte çıkıp eve geçmek oldukça yorucu oluyor.
• Mümkünse Kadıköy olması için çaba da gösterdim bu sefer 🙂

Filmleri nasıl elediğim, nelere dikkat ettiğim üzerine uzun uzun yazmayacağım çünkü bundan önceki festival yazımda uzun uzun detaylarıyla aktarmıştım. Bu sefer detaylara girip yormayacağım.

Buradan bir önceki festival yazıma ulaşabilirsin 👇

42. İstanbul Film Festivali!

En Merak Ettiklerim 😋

Alfabetik sırasıyla en fazla beklenti içerisinde olduklarımı yazayım.

• Monster
• Perfect Days
• The Boy and The Heron